Anılarım-55

Zürih’e Gidiş
Karşılıklı bu haberleşmelerden sonra yol hazırlıklarına başladık. Eşimle birlikte büyük bir valiz aldık. Onun yarı büyüklüğünde iki valiz daha kullanışlı olurdu. 1981 yılının ağustos ayının 22 sinde (tahmini) gerekli hazırlıklarımızı yapıp belirlenen gün ve saatte Sirkeci Garı’ndan trene bindik ve Zürih’e doğru hareket ettik. Yaklaşık 2200 km olan tren yolu hattı Edirne, Filibe, Sofya, Niş, Belgrad, Zagreb, Ljubliana üzerinden Zürih’e varıyordu.
Yollarda önemli bir olay olmadı rutin pasaport kontrolleri yapıldı.  Gündüz saatlerinde çevreyi gözlemleyerek yolculuğumuzu sürdürdük. Avusturya’ya girdikten sonra şehirlerin güzelliği  dikkatimizi çekmeye başladı. Özellikle evlerin düzenliliği, bakımlı oluşu ve balkon çiçekleri ile göz dolduruyordu. Gün içerisinde Zürih tren garına ulaştık. Eşyalarımızı indirip beklemeye ve etrafı gözlemlemeye başladık.
Gözlerimiz belli bir süre krem şemsiyeli birini aradı. Fakat böyle birisine gözümüz çarpmadı. Biraz sonra bir kişinin bize doğru geldiğini gördük. Bize yaklaşınca “Siz Bay, Bayan Koç musunuz?” diye sordu. Biz de evet deyince kendisinin de Richard Köchle olduğunu söyledi. Herhalde onları tanımam kolay olur diye düşünerek yanında şemsiye getirmemişti. El sıkıştık, karşılıklı hâl hatır sorduk. Hemen tekerlekli el arabasına bizim eşyalarımızı koyduk ve arabasının yakınına kadar birlikte gittik. Bu defa eşyaları getirdiği arabaya yükledik ve arabaya binmemizi söyledi. Kendisi de direksiyona geçerek hareket etti.
Bir Süreliğine Pansiyonda Kalış
Arabada giderken, bize “Siz, ETH’nın misafir öğretim üyesi kabul tarihinden yaklaşık on gün önce geldiğiniz için, size ayrılan konut henüz boşalmadı. O nedenle sizi geçici olarak on günlüğüne bir pansiyona yerleştireceğiz. On gün sonra size ayrılan üniversitenin konutu boşalınca oraya taşınacaksınız. Bu on günlük süre içindeki harcamalarınız için hocam Prof. Dr. Francis Chaperon size verilmek üzere 1000 (bin) İsviçre Frangı verdi. Bu parayı bursunuzu almaya başladıktan sonra taksit, taksit kendisine ödemen gerekiyor” dedi.
Biraz sonra geçici olarak kalacağımız pansiyona vardık. Orada eşyalarımızı indirdik ve pansiyona yerleştik. Richard bizi pansiyon sahibiyle tanıştırdı. Daha sonra pansiyondan ETH’ya nasıl gideceğimi tarif etti. Bir şehir haritası vererek üzerinde hangi otobüsle nasıl gideceğimi açıkladı. Zaten otobüs hattı pansiyonun hemen yanından geçiyordu. Daha sonra bize “iyi günler dileyerek ertesi gün ETH’da buluşmak üzere ayrıldı. Biz de kendisine yaptığı sıcak karşılama ve verdiği bilgiler için teşekkür ederek onu uğurladık. Sonra kendi kendime düşündüm. Prof. Francis Chaperon ne kadar ince düşünceli bir insan? Çünkü benim yanımda para olmayabileceğini düşünerek, burs bağlanıncaya kadar harçlığım olsun diye bana ödünç olarak bin İsviçre frangı verdi.  Kendisine ne kadar teşekkür etsem azdır. Nur içinde yatsın.