Gördes Anadolu Lisesi!

            Eğitim ve öğretim hayatına 1994 yılında başladı. Bugünün tabiriyle nitelikli bir liseydi. Yani merkezi sınavla öğrenci alıyordu. Gördes’in eğitim hayatında bir dönüm noktasıydı. Ancak bu okulun, kendine ait bir binası yoktu. Uzun yıllar göçebe hayatı yaşadı. Halk Eğitim Merkezinin binasında, bir başka okulda zorluklara rağmen faaliyetini sürdürdü.
            Bu hikâye, tam 10 yıl devam etti.
            Gördes Anadolu, kısa sürede bir marka haline geldi. İdari ve eğitim kadrosu, büyük bir arzuyla çalışıyor, öğrencileri geleceğe hazırlıyordu. Gördes’in çocukları artık dışarılara gitmek zorunda kalmıyordu. Gördes, olanca imkânlarıyla okula destek veriyordu. Okul Aile Birliğinde görev alan veliler, öğrencilere ve okula gözü gibi bakıyordu.
            Eğitime sevdalı Gördes halkı, bu fedakârlığın semeresini görmeye başlıyordu. Üniversite sınavlarında Gördes Anadolu, çocuklarını saygın üniversitelerin fakültelerine yerleştirmeyi başarıyordu.
            Ben yıllarca, o hikâyenin hep içindeydim. Anadolu Lisesinin başarılarını haber yaparken, zevkten dört köşe oldum. Hangi yıl olduğunu hatırlamıyorum. O yılın Üniversite sınavlarında Gördes Anadolu, Felsefe sorularında Türkiye birincisi olmuştu. Gazeteye attığım manşetin keyfini, bugün hala iliklerimde yaşıyorum.
            Gördes Anadolu sadece eğitimde değil, Gördes’in sosyal hayatında da devasa bir zenginlik yaratıyordu. Hatırlayın o yılları, herkes Anadolu Lisesinin mezuniyet törenini dört gözle beklerdi. Eğitim yılının başında, yeni gelen öğrencilere “hoş geldiniz” gecesi düzenlenirdi. Kültürel etkinlikler muhteşemdi. Yaptıkları faaliyetler, bir lise seviyesinin çok çok üstündeydi.
            Yaklaşık 10 yıl süren göçebe hayatının sonunda, okul bugünkü kendi binasında eğitimine devam etti. Ancak bir yıl sonra, 2014–2015 eğitim ve öğretim yılında, okul niteliğini kaybetti. Eğitimdeki model değişimlerinin sonucu olarak, okul adrese dayalı kayıt sistemiyle öğrenci almaya başladı.
            Bu arada Gördes Lisesi kapatıldı ve Gördes Anadolu’ya kaydırıldı.
            O günden bugüne, Gördes Anadolu artık sıradan bir liseydi. Başarılı yıllar mazide kalmıştı. Bu durum, Gördes’in eğitim ve öğretim hayatında, büyük bir çarpıklığı da beraberinde getirdi.
            Ortaöğretimde başarılı olan Gördes, Lise kısmında adeta yerlerde sürünmeye başladı. Çünkü Ortaokulda başarılı olan çocuklar, mecburen ilçe dışındaki okulları tercih etmek zorunda kalıyordu. Bu çarpıklık, bir yönüyle, ilçeden göç hareketini de tetiklemeye başladı. Pek çok aile Akhisar’a, Manisa’ya göçerek, daha özellikli okullarda çocuklarını okutma yolunu seçti.
            Bu gelişmeler yaşanırken, Gördes uyudu. Eğitim camiasıyla, sivil toplum kuruluşlarıyla, siyasetçileriyle bu durumu seyretti. Kırsal bölgelerin göç kaderini elbette yaşıyoruz. Bizim gibi eğitim, sağlık, ulaşım sorunlarını çözememiş kırsal bölgeler daha çok göç verir. Gördes’in son nüfus rakamları, herkesin iliklerini titrettirmiştir mutlaka.
            Netice itibarıyla, bir yol ayrımına geldik; Gördes olarak ya bir şeyler yapacağız ya da 15 sene sonra, 15 bin nüfuslu köhne bir kasaba olacağız..
            Bu gerçeği çok önceleri gören ve 40 yıldır mücadele veren bir insanım. Şunları, bunları yaptım demiyorum. Halk biliyor cümlesini. Bugüne kadar siyasetçileri hep teşvik ettim. Yapılması gerekenler üzerinde yol gösterici oldum. Gördes’le ilgili her meselede, birlikte hareket etmenin önemine vurgu yaptım.
            Bunlar kolay bir iş değildi elbette. Boyumuz kısaydı, kolumuz da kısaydı. İstesek te bir şeyler yapamıyorduk. Kendi içinde didişen, basit kasaba politikalarıyla birbirimizi avutuyorduk. Ama Gördes eriyor ve devamlı kan kaybediyordu.
            Gördes’in eğitim sevdalısı isimleri var. Onları biliyorsunuz. Sık sık bir araya gelip çözüm yolları aradık. Mesela bir Fen Lisesi niçin olmasındı. Gördes Anadolu eski günlerine nasıl dönebilirdi.
            Ninemin kulağımdan gitmeyen iki sözü vardı. Birincisi; “Kararan gün, kararıp kalmaz.” İkincisi; “Gün doğmadan sultan doğarmış.”
            Aynen öyle oldu. Gördes’in has evladı Hakkı Susmaz, Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreterliğine getirildi. Bilgisiyle, becerisiyle, ahlakıyla, devlete sadakatiyle bu göreve layık görüldü. Türkiye’nin bir numaralı bürokratı artık Gördesliydi.
            50 yıllık kadim bir aile dostluğunun verdiği arzuyla, bugüne kadar hep Gördes’i konuştuk. Eğitim, sağlık, ulaşım konularını dertleştik, göç gerçeğine kafa yorduk.
            Onunla 2 yıldır da eğitim meselesini konuşuyoruz. Anadolu Lisesinin nitelikli lise olması bir başlangıç olmalı diyorum. Böyle başlayıp, Meslek Yüksekokuluna yeni bölümlerle devam etmeliyiz görüşüme dikkat kesiliyor. Ardından sağlıkta yapılması gerekenleri değerlendiriyoruz.
            Merak edenler ve lüzumsuz kuruntulara düşenler için yazıyorum bunları. Anadolu Lisesinin nitelikli lise olması meselesi böyle başladı, bilinsin istiyorum.
            İşte bu gelişmeler üzerine, Okul yönetimini davet etti. Teknik ve idari bakımdan mükemmel bir rapor hazırladı okul yönetimi. Bu rapor doğrultusunda, ihtiyaçlar bir bir temin edilmeye başlandı. Bilgisayar sınıfı, toplantı salonu ve soğuk hava deposu için gerekli olanlar hemen gönderildi.
            Okulun müdürü Filiz Efe İnci, görevinin ikinci yılında. Bu iki yılda kalitesini ve becerisini hemen hissettirdi. Hem idari ve hem eğitim kadrosunda mükemmel bir ahenk oluşturdu. Bu müthiş çalışma temposunu görüyor ve sonuna kadar destekliyorum. Gördes bu kadroya sahip çıkmalı, tıpkı önceki yıllarda olduğu gibi.
            Anadolu Lisesinin statü değişikliği büyük yankı uyandırdı. Eğitimciler, eski mezunlar, vatandaşlar yaşanan gelişmeyi coşkuyla karşıladı. Civar ilçelerden, okulun yaşadığı değişim sorgulanmaya başladı bile.
            İnşallah daha güzel olacak. Daha güzeli de olacak.
            Katkılarıyla, bu güzel başlangıçlara vesile olan Hakkı Susmaz’a teşekkür ediyorum.