Anılarım-60

Karşılıklı Ziyaretler   
İsviçre’de kaldığımız yedi ay içerisinde hocalarım ile aile ziyaretlerini de gerçekleştirdik. Eşimle birlikte hocalarımızı akşam yemeğine davet etme kararı verdik. İstedik ki buradaki hocalarımız Türk yemeklerini tatsınlar, tanısınlar birlikte yemek yiyelim ve sohbet edelim. Çünkü aile ortamında, yemekli toplantılarda insanlar birbirine daha iyi tanırlar ve tanıtırlar. Bu kararımızı ben Richard Köchle’ye, soyadını hatırlamadığım Meyer’e söyledim. Kendileri bu teklifimi kabul ettiler ve gününü kararlaştırdık.
      Eşim, saptadığımız tarihte misafirlerimize Türk yemekleri hazırladı. Belirlenen gün geldiğinde misafirlerimiz aileleri ile birlikte evimize geldiler. Kendilerine Türk yemeklerinden ikram ettik. Karşılıklı sohbet yaptık. Bizden ayrılırlarken” Nazik davetiniz ve Emine hanımın yapıp hazırladığı lezzetli Türk yemekleri için teşekkür eder bize de bekleriz “dediler. Biz de “Davetimizi kabul ettikleri asıl biz size teşekkür ederiz” diyerek uğurladık.  Daha sonra Richard Köchle ve Francis Chaperon da bizi evlerine davet ettiler gününü kararlaştırdık.
      Davet günü geldiğinde Richard evimize bizi almaya geldi ve arabası ile evine doğru yola çıktık. Yolda giderken “sizi annemle tanıştırmak istiyorum. Ancak o evimize yakın bir yerde yaşlı bakımevinde kalıyor. Önce oraya uğrayıp sonra eve gideceğiz. Sizce de uygun mu?” dedi. Biz de “çok iyi olur. Annenizi de tanımış oluruz” dedik. Belli bir süre sonra bakım evine gelip annesinin kaldığı odaya çıktık. Richard bizi annesiyle tanıştırdı. Biraz sohbet ettik. Konforlu bir odası vardı. Bizim ziyaretimizden çok memnun olduğunu söyledi. İyi dileklerde bulunarak ayrıldık.
      Daha sonra yakında olan Richard’ın evine vardık. Köchle ailesinin evi, ağaçlı bir bahçe içindeydi. Sakin ve sessiz bir bölgeydi. Bahçeden beş altı basamaklı bir merdivenle eve giriliyordu. Çevresindeki evler de bahçeli tek katlı evlerdi.   Eşi Molly bizi güler yüzle karşıladı. Güzel bir yemek masası hazırlamış bizi hemen yemek masasına davet etti. Hep birlikte masaya oturduk. Hem sohbet ettik hem yemeğimizi yedik. Sohbette merak ettiklerimizi birbirimize sorduk.
Richard kendi öz yaşamından bahsederken İsviçre’de üniversiteyi bitirdikten sonra Malezya’nın başkentindeki Kuala Lumpur Teknik Üniversitesi’nde İngilizce ders vermek üzere açılan öğretim elemanı kadrosuna başvurmuş ve koşulları uygun olduğu için göreve alınarak 20 yıl orada görev yapmış. Eşi ile orada tanışmış ve evlenmişler. Daha sonra İsviçre’ye gelip ETH’da çalışmaya başlamış.
     Molly ise ev hanımıydı. Yemekten sonra evlerinin her bölümünü bize tek tek gösterdiler. Çok cana yakın insanlardı. O gün bizi çok iyi ağırladılar. Richard bizi arabası ile tekrar evimize getirdi. Bir hafta sonra Richard eşi ile birlikte bizi evimizden alarak, bu defa Prof. Dr. Francis Chaperon’un davetine icabet etmek üzere onun ETH’ya yakın olan evine gittik. Chaperon ve eşi de bize çok iyi ev sahipliği yaptılar.  Akşam yemeğini, yabancı dilimin elverdiği ölçüde sohbete katılarak hep birlikte neşe içinde yedik. Chaperon ailesi de bize evlerinin bölümlerini gösterdiler. Ziyaretimizi tamamladıktan sonra Chaperon ailesine teşekkür ederek oradan ayrıldık. Richard bizi tekrar evimize bırakıp kendi evlerine gittiler.