Gördes Evde Kal

Bu günlerde hepimiz sıkıntılı günlerden geçiyoruz. Alışık olduğumuz düzenlerimiz alt üst oldu. Gecemiz gündüzümüze karıştı.  Komşularla ilişkilerimiz, aile fertleriyle görüşmelerimiz ayrı bir durum. Ömrümüz boyunca görmediğimiz bir durumla karşılaştık.   Dünyanın neresinde olduğumuzun hangi köşesinde yaşadığımızın hiçbir önemi yok.
Küresel bir salgınının ortasında olduğumuzun farkına varmamız zaman aldı. Önlemlerde gecikmeler olduğunu medyadan basından öğreniyoruz.
Bütün dünya el ele verdi, salgınının çaresi araştırılıyor. Bilim insanları büyük gayret içindeler, Umuyorum ki, iyi bir netice elde edilecektir. Salgının üzerimize yaydığı sıkıntılar da geçip gidecektir. Sağlıklı yaşam için önerilen kurallara uygun yaşıyor, günlerimiz hareketsiz geçiyor. Dar bir çemberin içinde yaşıyor gibiyiz.
Hareket sahalarımız sınırlı olduğu şu günleri boş geçirmeyelim. Resim, boyama, müzik, hikaye yazma, satranç öğrenebiliriz. Bildiğimiz sanat dallarında çalışarak kendimizi geliştirebiliriz. Bu tür etkinlikleri kendi olanaklarımızla yapabiliriz.
Herkesin kendi yaşına, işine, aile durumuna göre bir yaşam biçimi vardır.  Gördes'imizin üretmeyi seven, boşa zaman harcamayan çalışkan insanımıza yol gösterecek değilim elbet. Bir yerde okumuştum, 'Çocuk okuru olmayan ülkenin, yetişkin okuru olmaz.' diyordu. Çok doğru bir söz burada yetişkinler birkaç söz etmek isterim.
Okula giden çocuklarınızla birlikte okuma saatleri yapmanız için gün bu gündür.  Çocuklarınıza okumayı sevdirmiş, yaşamları boyunca vaz geçemeyecekleri güzel alışkanlıklar kazandırmış olursunuz.
Mecburi evde kalıyoruz fırsat bu fırsattır diyelim.  Her yaşa, bilgi düzeyine göre kitaplar mevcut. Nice yararlı kitaplar raflarda okurlarını bekliyor. Herkesin ilgi alanı farklıdır, kendisi için en yaralı olan seçilirse zevkle okuyacaklardır.
Çocukluğumda geceleri babamın refakatinde ağabeyim, ablam, iki kardeşim birlikte okuma saatlerimiz hatıralarımda yerlerini koruyor. Kış geceleri babamın çevresinde toplanırdık. Bazen kitaptan okur bazen de sözlü hikayeler anlatırdı.  Komşularımızın çocukları da gelir katılırdı aramıza.
Gördes/Kıranköy 1962-63 mezunuyum. Köyde kız çocukları ilkokula dahi gönderilmediği yıllardı.   Babam bizleri, üç kızını da beşi bitirene diplomamızı alana kadar kesintisiz okula gönderdi. Ruhu Şad olsun.
Annem, benden iki yaş küçüğüm kız kardeşim için köyde bizden başka kızlarını okula gönderen yok. İşler çok bari Atike'yi göndermeyelim diye ısrar edince, babam, ablalarını gönderdik haksızlık yapmayalım demişti.
Okuma yazma bilmek önemli ama daha da önemlisi okumayı sevmek.
Geçenlerde bir televizyon kanalında belgeselde seyrettim. Bir çoban, elinde kitap koyunlarını otlatıyordu. Okuma sevgisi böyle bir şey olmalı.
Konumuz biraz dağıldı, farklı yerlere gitmiş oldu.  Fakat her beceride olduğu gibi kitap okuma alışkınlığı da çocuklukta daha çabuk öğreniliyor.  Değerli okurlarım 'Evde kalın' sağlıklı kalın.