Merhaba sevgili okuyucularım, uzun zamandır yazı yazmadım, yazamadım. Hani insanın çok yapmak isteyip de yapamadığı şeyler vardır ya işte benim de tam öyle oldu. Yazmak istiyorum ama konu bulamıyorum, konu buluyorum beğenmiyorum. Bazen de bu konu güzel yazabilirim diyorum bu sefer de masa başına geçmiyorum, geçemiyorum. Velhasıl böyle böyle bir hayli zaman geçti.
Bu yazımda Anneler Günü’nden bahsedeceğim. Çok doğaldır ki bütün anneler özeldir. Ama bana göre anne olmak çok daha özel. Annelik duygusu bütün canlılara özel olarak verilmiş. Mutlaka karşılaşmışsınızdır: anne bir köpek ya da bir kediyle… Nasıl değişiyor anne olunca davranışları? İç-güdüsel olarak değişiyorsun ve bu hareketlerine yansıyor. Anne olduktan sonra yavrun en kıymetlin oluyor. Her şeyde ilk önce onu düşünüyorsun. Aklında hep yavrucuğun var. Başlangıçta bakımı, büyümesi; daha sonraları gelişimi, eğitimi; sonrasında okul hayatı ile birlikte öğrenimi… Adım adım hep ilgi. Evladın hayatının merkezinde oluyor. Bir anne olarak yavrunun her zaman daha iyi olması için imkânlar arıyorsun veya oluşturuyorsun.
Ben de bir anneyim. Hem kendi çocuklarımın hem de okuldaki öğrencilerimin. Çocuk yetiştirmek öyle kolay bir şey değil. Ve kitaplarda yazıldığı gibi de olmuyor çoğunlukla. Her ailenin içinde bulunduğu sosyal durum farklı olduğu için çocukların yetişme şartları da değişebiliyor. Sadece sevgi vererek büyütülen çocuklar ile sevgisiz, kavgalı bir ortamda büyüyen çocukların iletişimi de aynı olmuyor.
Konuyu çok dağıtmak istemiyorum. Farklı bir değerlendirme yapmak istedim. Aslında evlatların penceresinden bakınca annelerimize bir hediye alalıma geliyor iş. Sadece hediye almak değil ki önemli olan. Hani nerede sevgimizi, saygımızı söze dökmek? Hem yılda bir kez hediye almak mı gösterir sevgiyi. Ama ben ondan ziyade çocukların biraz büyüyünce annelerin hatta ebeveynlerinin yaptıklarını, emeklerini unuttuklarını düşünüyorum hatta görüyorum. Bu yüzden çocuklar robotlaşmış bir biçimde hangi hediyeyi alsam, diye düşünüyor. Hâlbuki bu yaşa gelinceye kadar size verilen emeği bilseniz, unutmasanız yeterli. Unutmamak gerek. Bir birey olmak için hangi aşamalardan geçip de bu hâle geldiklerini unutmasınlar. O kadar!
Annelerin beklediği tek şey:SEVGİ VE SAYGI. Öyle pahalı hediyeler falan değil. Her zaman sevgi ve saygımızı hissettirdiğimiz annelerimize Anneler Günü’nde de bir arayıp onlara sevgimizi söylememiz yeterli. Bir anne başka ne bekler? Bu duyguyu hissettikten sonra hiçbir istemez.
Bu vesile ile tüm annelerimize verdikleri emekler için teşekkür ediyorum ve onları kutluyorum. Annelerimizin ellerinden öpüyorum. Bugün hayatta olmayan annelerimize de rahmet diliyorum. Mekânları cennet olsun.
Sevginin büyütüldüğü, saygının hiç eksilmediği günleri yaşamak dileğiyle…
Sağlıkla, iyilikle kalın sevgili okuyucularım.
YORUMLAR