Kıssadan Hisse

Herşey zamanın akışına kapılıp gidiyor.
Gelecek ve geçmiş arasındaki zaman dilimini güzel şeyleri paylaşarak  gülümseyerek barış içinde yaşamalı insan...
 Gülümseyerek okuyabileceğinizi düşündüğüm, "Psikolog Dr. Üstün Dökmen’e bir dostunun anlattığı olayı sizlerle paylaşmak istiyorum."
MENEMEN'E GELİNCE DURAN TREN
Tren İzmir’den Menemen istikametinde yola çıkmış. Yaşlı bir teyze kondüktörü çağırıp “Yavrum Menimen’e varınca beni bildiriver, aman unutma” demiş.
Kondüktör de “Sen uyu teyzem, Menimen’i vanınca ben seni bildiricem” diye garanti vermiş. Teyze güvenip uyumuş. Kondüktör ise olayı unutmuş. Tren Menemen’i geçmiş. Epey sonra kondüktör teyzenin ineceğini hatırlayıp makiniste koşmuş. Treni durdurmuşlar ve üzülmüşler. Gecenin bir vakti kadıncağızın Menemen’e tek başına dönmesi olacak iş değilmiş. Makinist “Dur, ben treni geri alayım, Menemen’e geri dönelim. Gece fark eden olmaz; soran olursa da ‘Yanlış makasa girmişiz’ deyip idare ederiz” demiş.
Ve gece karanlığında Menemen’e geri dönmüşler. Kondüktör koşup teyzeyi uyandırmış “Kalk teyzem, Menimen’i vardık” demiş. Teyze uyanmış “ömrüne bereket yavrum” diyerek çantasını açmış, bir hap çıkarıp yutmuş. Tekrar başını yaslamış. Kondüktör hayretler içinde, "inmiyor musun?" diye sormuş. Teyze “Yok yavrum, ben bugün doktora gittiydim, doktor iki tane hap verdi. Birini Basmane’de alcen dedi, ikinciyi de Menimen’i vannca alcen. Ben hapımı aldım, kal sağlıcakla” demiş...
Bazen senin düşündüğün karşınızdaki kişinin sözlerine ve davranışlarına bakıp onun ne düşündüğünü yüzde yüz anlamanız mümkün değildir. Ancak; önemli olan hata yapmamak değil, yapılan hatalardan ders alıp deneyim kazanmaktır.
SEVGİ, SAĞLIK ve DOSTLUKLA KALIN…