Nesilden nesile Atatürk Sevdası... Bayramlar ayrı bir coşkuydu. Ilkokulda şiir okuyarak başlayan heyecan dolu bayramlarımız... Yüreğime ekilen Atatürk ,Bayrak Vatan Sevgimin tohumları. Bahçemizdeki tüm çiçeklerde bizler gibi bayramımıza eşlik eder sevincimize o mis kokularıyla Atamın büstünü süslemek için katılırlardı.
Annenemin her bayrama hazırlanışı bizlere en güzel örnekti. Okuma yazmayı öğrenmek için 11 yaşında Akhisara gidişi. Orada geçen öğrenciliği... 5 şubat 1923 günü onun unutamadığı en değerli günüydü. Öyle güzel anlatırdı ki... O akşam hiç uyuyamadım. "Bizi düşmanlardan kurtaran Yüce Atamızla tanışacağım için" derdi. Çünkü Atamızın yaptıkları o çocuk ruhunda öyle değerli şeylerdi ki... (Gördesin işgalinde Babası Çiğillerin köy ağası olduğu için, Türk askerlerine silah yardımı ettiğini öğrenen Yunanlıların evlerini bastığı yıllar... Pekmez küpünün içene sakladıkları anneannem, babasını dövüp götürdüklerini ama silahları bulamadıklarını korku,endişe ve sevinç içinde anlatırdı.)
O gün tüm öğrencilerin tertemiz kıyafetleriyle ellerinde bayraklarla tren istasyonunda Atamızı bekleyişleri... Sarı saçlı mavi gözlü Atamızı gördüğü anda ki duyguları hafızalarımıza kazınmıştı..
Ben Yüce Atamızı ilk kez Annennemin o güzel duygularıyla tanıdım. İstiklal marşını 10 kıtasıyla öyle güzel coşkulu ezbere söylerdi ki. Her kıtası sanki karanlıklardan aydınlığa kavuştuğunu ona müjdeler gibiydi. Her Bayram Bayraklarımız bahçedeki yerini alır. Annennem tüm geçen öğrencileri seyreder duygulanırdı. Yaşanmışlıklar bizlere çok şeyler öğretiyor. Vatan toprağı Bayrak ,Atatürk sevdamız nesilden nesile geçecek... Ben de torunlarıma Annennemi anlatıyorum...Atatürk sevdalı o koca yürekli güzel Annennemi...
YORUMLAR