Yüreğimiz Yangın Yeri

Yüreğimizdeki acı... Hiç bu kadar yüreğimiz acımamıştı. Televizyonu izlemek bize bu kadar hüzün ve umudu bir arada yaşatmamıştı. Taş blokların altından çıkarılan o insanlarımızın yardım elini bu kadar sıkıca sarmaladığını görmemiştik. Gördüklerimizi anlamaya hafızamız bu kadar zorlanmamıştı.
Soğuğun, açlığın, ezilmenin hiç bu kadar acıtacağı aklımıza gelmemişti. Günler sonra kurtulan insanlarımızın bizleri bu kadar sevindirdiğini görmemiştik. Yaşam tüneli kazan o ellerin öpülesi eller olduğunu hiç bu kadar farketmemiştik. Evleri kuralına uygun yapan kişilerin hiç bu kadar yüreğimizde taşıyacağımızı düşünmemiştik. Ülkemin insanlarının hiç bu kadar yardımsever olduğunu görmemiştik.
 Yardım konvoyları yüreklere hiç bu kadar su serpmemişti. Tanımadığı insanlar için hiç bu kadar üzüleni ağlayanı, yurt içi ve  yurt dışında   yardımı, acıyı paylaşanı görmemiştik.
Depreme dayanıklı denilen evlerin sözde kaldığını hiç bu kadar acıyla öğrenmemiştik.
Sözün bittiği yerdeyiz. Tüm ölenlere rahmet, yaralılara şifa,  kalanlara sabırlar diliyorum...
Yüreğimiz yangın yeri...